کد مطلب:29717 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:79
داستان از این قرار است كه وقتی پیامبرصلی الله علیه وآله درگذشت و حكومت به ابو بكر رسید، مردی را پیش وی آوردند كه شراب خورده بود. ابو بكر به وی گفت:آیا شراب خورده ای؟ مرد گفت:آری. ابو بكر گفت:چرا شراب خوردی، در حالی كه حرام است؟ مرد گفت:زمانی كه من مسلمان شدم، خانه ام در كنار خانه های مردمی بود كه شراب می خوردند و آن را حلال می شمردند. اگر من می دانستم خوردن شراب حرام است، از آن، دوری می جستم. ابو بكر، رو به عمر كرد و گفت:ای ابو حفص! درباره این مرد، چه می گویی؟ عمر گفت:دشواری ای است كه ابو الحسن را لازم دارد. ابو بكر گفت:ای پسر! علی را صدا كن كه پیش ما بیاید. عمر گفت:برای داوری باید به خانه داور رفت. آنان به خانه علی علیه السلام آمدند و سلمان هم پیش وی بود و داستان مرد را به وی خبر داد و مرد، داستانش را توضیح داد. علی علیه السلام به ابو بكر گفت:«كسی را به همراه او بفرست كه وی را در محلّه های مهاجران و انصار بگردانند تا چنان كه كسی قبلاً آیه حرمت شراب را برای او خوانده است، علیه او گواهی دهد؛ ولی اگر كسی این آیه را برای او نخوانده بود، حدّی بر او نیست». ابو بكر، طبق آنچه علی علیه السلام گفته بود، انجام داد [؛ ولی] كسی علیه آن مرد، گواهی نداد. ابو بكر هم او را رها كرد.[1].
5731. امام صادق علیه السلام:امیر مؤمنان درباره واقعه ای داوری كرد كه پیش از او، كسی درباره چنین واقعه ای داوری نكرده بود و این، اوّلین داوری ای بود كه پس از درگذشت پیامبرصلی الله علیه وآله انجام داد.